tag:blogger.com,1999:blog-28360697751385955032024-03-14T01:17:32.116-07:00Dedem HakkındaBu bloğun oluşturulma amacı; 1 Mart 2013’te kaybettiğim dedemin (Ali Rıza Ayan) hayatımda bıraktığı izleri anlatmak, torunları Cem ve Demir’e onu aklımda, hatıralarımda kalan şekliyle tanıtmak, aile bireylerimizle ve dedemi tanıyan herkesle bu anıları paylaşmaktır...ISILhttp://www.blogger.com/profile/02939058917187212294noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-2836069775138595503.post-8429929379812697452013-06-28T03:22:00.005-07:002013-06-28T03:40:58.269-07:00Dedem ve İlkler<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKDCv4I92BGhQLMlFhffdZuEC_mj9_9qjzIl-up3fAjpkztnV4ZgKL6jJJ_L2fTUC6c14-HdEi88xkBVkF7tHx5ua1XlbFFPDmHt1bC-zWQdBBJXv7Nspi9u4MsTA7dy5GJr4QQ2Bdw0o/s600/kar_manzaras_resmi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKDCv4I92BGhQLMlFhffdZuEC_mj9_9qjzIl-up3fAjpkztnV4ZgKL6jJJ_L2fTUC6c14-HdEi88xkBVkF7tHx5ua1XlbFFPDmHt1bC-zWQdBBJXv7Nspi9u4MsTA7dy5GJr4QQ2Bdw0o/s320/kar_manzaras_resmi.jpg" width="320" /></a></div>
<b><span style="color: #660000; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Dedem hayatımdaki pek çok ilke imzasını atmıştır. İlk kol
saatimi o almıştı bana. Zeytinli’de başladığım ilkokul 1. sınıfta teneffüste
oynarken annem bahçenin köşesinden bana seslenmiş ve dedemin bana gönderdiği
saati koluma takmıştı. Siyah, plastik, elektronik bir kol saatiydi. İlk kol
saatimdi. O yaşta sahip olduğum az sayıda özel eşyadan biriydi. O saati çok
sevmemden dolayı sanırım akrep ve yelkovanlı saati okumayı öğrenmem çok geç oldu..
Unutamadığım anılarımdan biri de yine ilkokuldayken şubat tatilinde gittiğimiz Balıkesir’deki
dedemin evinde, dedemin beni sabah erkenden uyandırması, pencerenin önüne
götürmesi ve daha önce hiç görmediğim bir mucizeyi bana göstermesiydi. Her
taraf kar kaplıydı. Evlerin çatıları, kaldırımlar, yollar..Hayatımda ilk kez
kar görüyordum. Coşkulu ve şaşkındım. Dedemin kucağında pencereden karı
izlemiştik birlikte.. Her salep içişimde de yine onu hatırlarım. Soğuk ve
yağmurlu bir kış günü Edremit’ten Balıkesir’e gidiyorduk birlikte. Otobüs
garajında otobüs saatini beklememiz gerekiyordu. Garajdaki kahvelerden birine
girmiş, bana ve kendine salep söylemişti. Daha önce hiç salep içmemiştim. İlk
salep içmenin mükafatını dilim yanarak ödemiştim. Ve tüm bu güzel anıların
sonrasında hayatımdaki en acı ilk tecrübeyi yine o yaşattı bana. İlk ölüm
acısını…</span></b></div>
ISILhttp://www.blogger.com/profile/02939058917187212294noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2836069775138595503.post-55319506291441408162013-03-13T04:17:00.001-07:002013-03-13T04:20:12.174-07:00Dedemin Cüzdanı<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbYxPDuKg3CWoFJ93ptRemV9WBM7gWWdRNDl1QWHvZ9jkJgxqGB8WP_1fTfbAW5UfSji0A5b97yzfba7h2xjND1G3nz9eT_IerePdXJWvjdC0hVqZo3bCQQdfU5bPyc5mlPI267F3NjeI/s1600/dedem+ve+ben.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbYxPDuKg3CWoFJ93ptRemV9WBM7gWWdRNDl1QWHvZ9jkJgxqGB8WP_1fTfbAW5UfSji0A5b97yzfba7h2xjND1G3nz9eT_IerePdXJWvjdC0hVqZo3bCQQdfU5bPyc5mlPI267F3NjeI/s320/dedem+ve+ben.JPG" width="281" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="color: #660000; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong>Dedemin cüzdanını hatıra olarak ben aldım. Onu hep göğüs
cebinde taşırdı. Dedem benim için çok güvenilir, her şeyinizi gözünüz kapalı
emanet edebileceğiniz biriydi. Ona ait bir parçayı taşımak beni mutlu ediyor,
istediğim zaman ona dokunabiliyorum. Eşyalar semboldür aslında, ben sanki onun
ruhuna dokunmuş gibi oluyorum her seferinde. Ona gözüm gibi bakacağım. Merak
edenler için cüzdandan neler çıktığını söyleyeyim; emekli sandığı kartı,
hastane kartı, vergi numarası kartı, oğlu Mehmet’in adresi ve erkek kardeşinin
cep telefonu yazılı bir kâğıt çıktı. Bunların yanı sıra, kendi vesikalık
fotoğrafı, oğlu Sedat’ın gençlik fotoğrafı, eski bir 10 Lira(bu para acaba ilk
kazandığı para mıydı diye düşünüyorum) ve bir de bir şiir çıktı. Ölümden sonra
maddiyatın bir önemi olmadığını, önemli olanın kardeşlik, sevgi olduğunu
anlatan bir şiir. Bana son derece anlamlı geldi. Bu şiiri yanında sürekli
taşıyacak kadar çok sevmesi bu şiirle özdeşleşmesi anlamına geliyor..</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><strong><span style="color: #660000;"><span style="font-size: large;">
<span style="font-family: "Times New Roman"; mso-ansi-language: TR; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: TR;">Hüzünlenmemek elde değil elbette. O benim için çok değerliydi, hala da
öyle. Aslında bir şey değişmedi, sadece onu göremeyeceğim, sesini
duyamayacağım. Bu özlem de gitgide artacak. Onu tanıdığım için, onunla vakit
geçirdiğim için, benim hayatıma kattıkları için çok mutluyum. Buradaki
yazılara, onunla olan anılarımı anlatarak devam edeceğim. Onunla ilgili bir şey
yazmak isteyenlere kapımız açık, dileyen herkes paylaşımda bulunabilir.</span></span></span></strong></span></div>
ISILhttp://www.blogger.com/profile/02939058917187212294noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2836069775138595503.post-29517259532334803282013-03-03T06:45:00.003-08:002013-03-03T06:47:59.069-08:00Özgeçmiş<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #660000; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong>Ali Rıza Ayan 1
Mayıs 1930 İvrindi doğumludur. 8 kardeşin en büyüğüdür. İlkokulu bitirdikten
sonra Ziraat Bankası’nda çalışmaya başlamıştır. Memurluk nedeniyle çeşitli
şehirlerde ikamet etmiştir. Son görev yeri olan Balıkesir’de, 32 yıl 7 aylık
çalışma hayatından sonra 1984 yılında emekli olmuştur. 1957 yılında Kadriye
Hanımla evlenmiş, Birsen, Mehmet ve Sedat adlarında 3 çocuğu olmuştur. Işıl,
Onur, Cem ve Demir adlarında 4 toruna sahiptir. 1993 yılında Balıkesir-Akçay’a
yerleşmiş, hayatının sonuna dek orada yaşamıştır. Dürüst, gururlu, beyefendi
tavırlarıyla hepimize örnek olmuştur. Titiz, dakik ve inanılmaz bir hafızaya
sahiptir. Çoğumuzun anımsayamadığı geçmişle ilgili anılar, insan adları, yer
isimleri, telefon numaraları gibi bilgileri hafızasında son anına dek
tutabilmiştir. Çevresindeki insanlar tarafından her zaman çok sevilmiş, saygı
duyulmuştur. Bulmaca çözmek, gazete okumak, futbol, güzel sözler ve dizeler
okumak, arkadaşlarıyla sohbet etmek hobileri arasındadır. </strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #660000; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong>
</strong></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="color: #660000;"><strong><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="font-size: large;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></span></strong></span><br />
<span style="color: #660000;"><strong><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="font-size: large;">1 Mart 2013 tarihinde kendisini kaybettik.
Vücudu bizlerle birlikte olmasa da o anılarımızda, bizlere öğrettikleriyle,
paylaştıklarımızla her zaman yanımızda…</span></span></strong></span></div>
ISILhttp://www.blogger.com/profile/02939058917187212294noreply@blogger.com0