Dedemin Cüzdanı

Dedemin cüzdanını hatıra olarak ben aldım. Onu hep göğüs cebinde taşırdı. Dedem benim için çok güvenilir, her şeyinizi gözünüz kapalı emanet edebileceğiniz biriydi. Ona ait bir parçayı taşımak beni mutlu ediyor, istediğim zaman ona dokunabiliyorum. Eşyalar semboldür aslında, ben sanki onun ruhuna dokunmuş gibi oluyorum her seferinde. Ona gözüm gibi bakacağım. Merak edenler için cüzdandan neler çıktığını söyleyeyim; emekli sandığı kartı, hastane kartı, vergi numarası kartı, oğlu Mehmet’in adresi ve erkek kardeşinin cep telefonu yazılı bir kâğıt çıktı. Bunların yanı sıra, kendi vesikalık fotoğrafı, oğlu Sedat’ın gençlik fotoğrafı, eski bir 10 Lira(bu para acaba ilk kazandığı para mıydı diye düşünüyorum) ve bir de bir şiir çıktı. Ölümden sonra maddiyatın bir önemi olmadığını, önemli olanın kardeşlik, sevgi olduğunu anlatan bir şiir. Bana son derece anlamlı geldi. Bu şiiri yanında sürekli taşıyacak kadar çok sevmesi bu şiirle özdeşleşmesi anlamına geliyor..

Hüzünlenmemek elde değil elbette. O benim için çok değerliydi, hala da öyle. Aslında bir şey değişmedi, sadece onu göremeyeceğim, sesini duyamayacağım. Bu özlem de gitgide artacak. Onu tanıdığım için, onunla vakit geçirdiğim için, benim hayatıma kattıkları için çok mutluyum. Buradaki yazılara, onunla olan anılarımı anlatarak devam edeceğim. Onunla ilgili bir şey yazmak isteyenlere kapımız açık, dileyen herkes paylaşımda bulunabilir.